Maður gerir oft heimskulega hluti þegar maður er ástfangin. Í kvöld "bauðst" ég til að fara með Hr. Kópavogi í kvöldgöngu að bera út áróðurspésa fyrir Samfylkinguna. Svona til að útskýra, þá ólst Addi upp í Hitlersæsku komma-Alþýðuflokksins og hefur ekki borið þess bætur síðan. Mér finnst það reyndar ágætt, þar sem ég er kommi innst inní mér, en aldrei myndi mér detta í hug að flokksbinda mig. Held það sé nóg að vera flokksbundin Jesú, í þjóðkirkunni, þó ég færi ekki að flokksbindast öðrum Guðum.

En kvöldgangan var bara næstum því rómantísk þó Kata Júl og fleiri kvennsniftir væru að flækjast fyrir í göngutúrnum í bælingaformi.


Þegar við komum heim með kalna fingur (sem þurfti nánast að fjarlægja vegna dreps), var Hr. Kópavogur svo huggulegur að hita kakó og færa mér til að koma örlitlu lífi í kroppinn minn. Honum finnst betra að ég sé á lífi og gefi frá mér lífsmerki.

Ég sé fram á þá tíð að ég geti sent hann í kristniboðsferðir um Kópavoginn..... svona í staðinn fyrir útburðinn....