• Ég hef farið hamförum í sósíallífinu sl. viku og tók lokahnykkinn í dag.
• Fór með "honum sem ekki má nefna" á tónleika með Stórsveit Reykjavíkur sem framreiddi Bjarkartónlist á silfurfati.
• Björk er snillingur (kannski líka laumu djassari) og stórsveitarútsetningarnar settu engan útaf laginu, þannig!
• Guð hvað ég var feginn að Rannveig var ekki með mér. Hún hefði líklega gengið út.
• Ég fór ekki út fyrr en ALLT var búið.
• Nú brosi ég hringinn, er södd menningarlega og félagslega og hjartakitran er nokkuð sátt, þrátt fyrir að bágtið mitt sé nú enn ekki alveg gróið.

Trúnó...og kindastúss

Ég fór á "trúnó" í Fríkirkjunni gærkvöldi með Gísla æskuvini mínum.

Aahhh... Algjört eyrnakonfekt. Tómas R. og Ragnheiður Gröndal fóru á kostum ásamt hinum hjóðfæraleikurunum. Djass er tónlist fyrir athyglissjúklinga (lesist á góðan máta) því sólóistarnir í bandinu eru svo margir. Skemmtileg tónlist og ég er ekki frá því að ég hafi heyrt einhverja kúbansk-lattinameriku áhrif í sumum lögunum og munaði mjóu að við Gísli stykkjum út á gólfið og brystum í dans. Við rétt náðum að hemja okkur, enda ekki viðeigandi þegar maður er á "trúnó" í kirkju.

Dofrinn minn er veðurtepptur heima hjá mömmu sinni og líklega verður ekkert af kindastússi af hans hálfu um helgina. Enda segist hann nú ekkert þekkja markið hans afa síns, þannig að hann sé nú ekki nema hálfdrættingur í réttunum. Honum langar eiginlega meira í afmælið hans Þorsteins vinar síns.....svona gaurar...

Svefn hinna menningarsnauðu hefur ekki truflað mig síðustu daga. Handboltalandsliðið hefur heldur ekki truflað mig, nema ég truflaðist smá þegar ég heyrði að við hefðum eytt 70 milljónum í HSÍ og einhvern afrekssjóð barna! Þó að Íþróttamálaráðherra telji að við Íslendingar stöndum í þakkarskuld við handboltamennina, þá er ég henni hjartanlega ósammála. Ég held bara að ég sé í engri skuld við þá, frekar þeir við mig eftir þetta fjáraustur!

Er búin að stússast aðeins með hana ömmu mína, 87 ára sem segist vera hætt að dansa "hoppsa-daisy". Held þó að hún laumist örugglega til að taka örfá spor í eldhúsinu þegar engin sér til. Hún er eins og Mary Poppins í hreyfingum, og ég beið alltaf eftir því að hún myndi fara að svífa upp á regnhlífinni.

Ég bauð bláókunnugri konu í mat í gærkvöldi ásamt þekktum bróður sínum og þetta var ljómandi skemmtilegt kvöld, þar sem allt var látið flakka og mikið hlegið. Hugsa bara að ég endurtaki leikinn við tækifæri, nema hvað að þá verður hún ekki bláókunnug lengur. Ég hef gaman af ánægjulegu fólki.

**hér kemur svo slúður fyrir Pálínu og alla hina**

Óþekkti stalkerinn virðist bara vera til á tölvutæku formi og Vilníus-sleikurinn er kominn aftur í bæjinn. Ég mun gefa ykkur nánari update, ef eitthvað óvænt gerist. Hef það dáldið á tilfinningunni að jörð muni skelfa fljótlega og endalaus ævintýri séu í uppsiglingu, og ef ekki, þá mun ég að sjálfsögðu búa þau til. Það er ekki á vísann að róa með neitt.

Þjóðmenning og hvað veit ég...

Til að bæta upp menningarleysið á heimilinu í gær, fórum ég og Dofri á Árbæjarsafn í dag. Dofri var að syngja þar íslensk þjóðlög ásamt fleiri krökkum, og við sáum fólk spígspora um í íslenskum búningum, (konur með gyðingahúfur á hausnum sem gardínudúskar héngu í) og dansa íslenska og tékkneska þjóðdansa. Þetta var alveg ljómandi dagskammtur af menningu fyrir okkur mæðginin. Í næstu viku ætla ég að halda áfram menningunni og skella mér á jazztónleika. Helst tvenna ef ég fæ einhverju um ráðið. That's the plan!

há- og lágmenning

Hér verður stunduð menningarstarfsemi í dag. Finn mig engan veginn í ringningu og roki niðri í bæ og svaf yfir mig í efnafræðitilraunirnar í Erfðagreiningunni. Þannig að í tilefni dagsins leigðum ég og Dofri DVD myndir og ætlum að slengja okkur á sófann. Myndir bæði fyrir háa og lága, er það ekki há- og lágmenning?
Er komin í náttbuxurnar og Dofri er að búa til Soda Stream-ið ;o)

Munstrum okkur svo í matarboð síðar og kíkum á flugeldasýningu. Mér finnast menningarnætur ljómandi skemmtilegar, einkanlega þegar gott er veður.

samtíningur

Hafið þið tekið eftir því hvað Jóhanna Sigurðardóttir félagsmálaráðherra er sjaldan í fjölmiðlum, svona miðað við aðra ráðherra ríkisstjórnarinnar? Mér finnst það benda til þess að hún sé upptekin við að sinna vinnunni sinni. Held að fleiri ráðherrar mættu fara að ráði hennar.
Annars er það tvíbent, því kostnaður ríkisins eykst í hlutfalli við vinnuframlag þingmanna, og það virðist sem að því meira sem þeir vinna, því oftar klúðra þeir hlutunum. Kannski er bara best að þeir taki sér svona löng sumar-, jóla- og páskafrí eins og þeir gera = færri skandalar og lægri kostnaður.

Mér fannst Dorrit æðisleg þegar hún sagði eftir handboltaleikinn " Ísland er stórrasta land í heimi" eða eitthvað í þá áttina. Hvar gróf hann Óli þessa konu upp? Held það gæti verið gaman í húsmæðraorlofi með Dorrit, en verð líklega að láta mér nægja orlofið með "hinum" stelpunum.

Ég er ekkert mikið fyrir aumingjaklám en á það til að detta á sófann með Dr. Phil. Komst að því í dag að konan hans Larry King finnst mikilvægt að foreldrar eyði 15 mín á dag með börnum sínum t.d. áður en þau fara að sofa.....held hún hafi verið svo upptekin að sinna börnunum sínum í 15 mín á dag að hún hafi alveg gleymt að borða stúlkan. Jibbý segi ég nú bara. Held hún fái ekki fálkaorðuna fyrir barnauppeldi, allavega ekki frá mér.

...og að lokum...

grátandi karlmenn, það er eitthvað við grátandi karlmenn, sá í fyrsta skipti í dag heilan flokk af grátandi karlmönnum og mig langaði til að hugga þá ALLA!!! Áfram Ísland.

Girls talk...

Kolla: hvernig er heilsa þín dúllan mín í dag?

Vinkonan: spægilpylsa og kók í morgunmat - gæti ekki verið betra

Kolla: hollt og gott...

Vinkonan: ummm jammm - hvernig hefurðu það - ?

Kolla: jú bara bærilegt... fékk mér svefntöflu í gærkvöldi og náði að sofa vel í nótt..

Vinkonan: ummmm nammm dóp ......... svefntafla og morfín - kætir og bætir - ætla að verða dópisti í næsta lifi

Kolla: ég líka... he..he.. pillufíkill

Kolla: held ég þurfi bara að fá mér smá rómans.. og lyfta mér upp...

Kolla: eini gallinn er að ég er ekki alveg upplögð.. lol..

Vinkonan: jaaaa hljómar vel

Kolla: það hlýtur að koma... þá segi ég þér djúsí sögur...

Vinkonan: uhhhh gaman

Vinkonan: ohhh lánaðu mer kynhvöt - mín er föst í fylgunni

Kolla: ójá.. mín þvælist bara fyrir mér...þú mátt fá'ana, er að reyna að hemja hana

Vinkonan: mohhhhhh misrétti

Kolla: Lostinn hefur nú komið mér í ógöngur... líttu bara á X málið..

Vinkonan: ógöngur .... nei held ekki. var ekki gaman að vera ólétt í 12 vikur

Vinkonan: vita að þú gætir þetta og dreyma um framtíðina

Kolla: það var æðislegt

Vinkonan: ég mæli með meiri " drusluhætti" - bara gaman og geggjað ef það verða lifandi vitni úr þeim tilraunum

Kolla: heyrðu... Dofri verður hjá paa sínum í næstu viku.. fer og kyssi einhvern strák þá og læt þig vita hvernig verður...

Vinkonan: lol hljómar vel .......

Vinkonan: ummm - í þeim töluðu orðum fer kerlinginn að brjóta saman þvott og skúra (gaman)

Er voða þreytt þessa dagana, en komst að því í dag að ég er ekkert klikkuð og það er nú eitthvað sem ætti að halda uppá ;) Fór í dag í Fossvogskirkjugarð en þar var haldin minningar-helgistund fyrir foreldra og aðstandendur sem höfðu misst fóstur, misst líf. Presturinn var kjarnyrtur og talaði t.d. um líðan foreldra sem ganga í gegnum fósturmissi. Konan var að tala um MIG, en samt þekki ég hana ekkert. Þar sem ég er nú ekki alveg fædd í gær og eldri en tvævetra, lagði ég saman tvo og tvo og komst að því að ég er víst bara mannleg eftir allt. Finnst það mikil huggun að hún agnarögnin okkar er á vísum stað í kirkjugarðinum þrátt fyrir ungan aldur og þangað get ég farið og lagt mig í grasið ef ég fæ þráhyggjukast og faðmað hana að mér.
Þó að þjóðkirkjan okkar sé oft alveg meingölluð verð ég nú að hrósa henni fyrir mannlegheit þegar kemur að þessum málum. Keypti uppáhalds blómin mín og setti við minnisvarðan um líf. Þar er svo falleg áletrun "Augu þín sáu mig, er ég enn var ómyndað efni". Ahhh.. nú er ég að verða corný.....en... hey.. ég er bara mannleg ;o)

Stundum langar mig að safna hári en sannleikurinn er sá að mér þykir afskaplega þægilegt að vera stuttklippt. Ég get ekki ákveðið mig. Þannig að síðast þegar ég fór í klippingu lét ég klippa stutt öðrum megin en er að safna hinum megin. Ég sýni svo bara þann vanga sem mig langar í hvert skipti. Ég á líka mína aðra hlið norður í landi, hún líkist mér ósköp á margan hátt, en er samt allt öðruvísi. Síðustu daga hef ég verið afskaplega döpur, en öðru hvoru hef ég líka verið nánast afskaplega glöð. Það er skrítið þegar tilfinningarnar togast á. Ætli ég sé ekki bara döpur öðrum megin í heilanum og glöð hinum megin? Stundur tekur depran yfirhöndina og stundum gleðin. Líklega. Mér líður eins og íslenskri veðráttu. Skin og skúrir og næðir þess á milli. Best að fara bara í lopapeysuna sína og skríða uppí sófa með heitt kakó og góða bók.

Í gærkvöldi fékk ég kærkomna heimsókn og eina stund gleymdi ég bágtinu í sálinni og leið vel. Ég hló og söng með ipod-inum og er etv. ekki frá því að ég hafi tekið eitt til tvö dansspor með gestinum í stofunni.
Það er gott og endurnærandi að gleyma sér um stund og dagurinn í dag er búin að vera þolanlegur.

Aðgerðin á þriðjudaginn gekk vel.

Mig langar aftur að sofa svona dásamlega eins og ég gerði á skurðsstofunni (sef illa á nóttunni núna). Frábært "knock out".

Læknirinn sagði "36 ára, nógur tími eftir". Ég greip í handlegginn á honum og spurði hvort hann væri á lausu og hvort hann vildi búa til börn með mér. Hann varð flóttalegur til augnanna og var fljótur að svæfa mig svo ég bullaði ekki meira.

Ég og Hugi fórum út að borða og skáluðum fyrir agnarögn (sem hafði verið væntanlegt sameiginlegt 25 ára project) í ákavíti og bjór. Okkur fannst það viðeigandi.

Eins og öll verðug verkefni fékk agnarögn "vinnuheiti". Hildur Katrín. Ljómandi heiti, svo framarlega sem hún hefði orðið stelpa en ekki strákur. Hitt hefði verið verra.

Átti bærilega daga í gær og fyrradag og kom sjálfri mér á óvart, hvað ég var með sönsum í sálinni (miðað við aðstæður) en dagurinn í dag er búin að vera "hell".

Mætti með skælurnar niður á tær í morgunkaffi til tengdamömmu fyrrv. og var orðin hálf blaut í tærnar af söltum tárum. Hún er frábær og ég fékk mömmuknús og hugg hjá henni. Hún passaði mig í dag þar sem Hugi er farin að vinna, en annars er hann búin að vera óskaplega góður í því að passa uppá mig og knúsa. Vonandi verður morgundagurinn betri.

Sundpóló og perrahettur?!

Er aðeins að reyna að lyfta sálartetrinu upp, þar sem það er blýþungt og tekur grátrokur yfir ósanngirni lífsins mjög reglulega í dag. Ligg á sófanum og horfi á Ólympíuleikana sem eru þessa stundina mjög spennandi. Leirdúfuskotkeppni kvenna, skotkeppni karla og blak. Sá um daginn Sundpóló karla. Viðurkenni að ég brosi nú út í kampinn þegar ég hugsa um þessar fínu sundhettur sem kapparnir klæðast. Ungbarnahúfur með löngum snúrum og hlýtt fyrir eyrun. Kannski er eitthvað að mér, en ég get ekki að því gert að finnast þessi búningur eitthvað hjáklátlegur og jafnvel perralegt að sjá fullorðna karlmenn klæðast ungbarnahúfum á almannafæri.

Agnarögnin mín

Nú er ég sár, svekkt og reið útí Guð. Hann er ekki alveg að standa sig í stykkinu þessa dagana. Stundum skil ég ekki tilgang lífisins. Af hverju er lífið svona ósanngjarnt???!!! Ekki að ég hafi ekki hlotið ríflega blessun í gegnum lífið, en það var komin tími á eitthvað stórkostlegt!! Og hananú! Hann skal bara fá að heyra það frá mér núna. Við erum ekki "dús" akkurat í augnablikinu, ég og karlinn á efri hæðinni. Af hverju spyrja etv sumir? Nú..nú.. vegna þess að "out of the blue" varð ég ólétt í byrjun sumars, eitthvað sem ég taldi óhugsandi að gæti gerst fyrir mig, þar sem börnin hafa nú ekki verið að renna frá mér í gegnum árin. Þetta var svona pleasant surprise og loksins loksins myndi Dofrinn minn eignast systkini. Síðasta einn hálfan mánuð er ég búin að vera hundlasinn af óléttuveikinni, legið í rúminu sólarhringum saman en hlakkað til í aumingjaskapnum að verða kúlótt í laginu, kjagandi eins og önd, og verða mamma aftur á gamals aldri. En...en.. sónarinn í morgun sýndi engan hjartslátt og litla agnarögnin mín verður fjarlægð á morgun, en þeim reiknaðist til að hún hafi látist 10 og hálfs vikna gömul. Hér sit ég heima grenjandi með kaffibollann minn og ætla að leyfa mér að grenja í dag og á morgun yfir hlutum sem venjulega fólki finnst reyndar ekkert stórmál. Og reyndar hafði ég kannski ekki gert mér grein fyrir því að þetta væri eitthvað stórmál. Þetta er bara fóstur! En fjandakornið, þetta var barnið mitt, framtíðarvonir mínar og draumar og tilhlökkun og mig langaði ekkert meira en verða mamma aftur, og já enn langar mig ekkert meira. Er "miserable" í dag, og á morgun og líka hinn og finnst lífið ósanngjarnt! Ég átti bara alveg skilið að verða mamma aftur!!

Kreppuflutningar

Jæja, þá er ég að koma mér fyrir á nýja heimilinu.
DeLúx-konan farin í sparnað á krepputímum, búin að yfirgefa elskurnar í Simplesite.com og farin í "fríkeypis" blogg. Já, orð kosta ekki mikið, þannig að það er synd að eyða krónunum í þau. Hef ákveðið að nota sparnaðaraurana mína í eitthvað gáfulegt eins og menicure, pedicure eða jafnvel spa eða bara nýtt nagglalakk og táfýlusprey.

Ég og Dofri ætluðum vera meðvirk í dag og fara í gleðigöngu, en vegna mikils gesta- og gleðigangs á heimilinu komumst við ekki út úr húsi fyrr en um sex leitið, en þá voru allir transarnir farnir heim og einungis illa hirtir unglingar vöfruðu stefnulaust um miðbæjinn. Við röltum niður á Lækjatorg og keyptum okkur ís sem við sleiktum í blíðviðrinu um leið og við virtum fyrir okkur stráka og stelpur með bleikt, appelsínugult og grænt hár. Mig er strax farið að hlakka til að Dofri verði unglingur.